Hayır canım iyiyim tabiki..

Ayrıl, barış derken yalap şalap olmuş bir ilişki. Beraber olalım olmuyor ayrılalım olmuyor arkadaş kalalım yuhhh yani asla olmuyor. E napcaz biz böyle. Bir çıkış yoku yok mu bu durumdan abicim. Ciğerim soldu her hafta beş öğün üzül üzül aman olmuyo mesaj at hadii güzel bişi yazdı seviin sevin sevin. Hoop üç gün geçti sar başa. Ya sadece bu olsa iyi. Kafayı yiyorum her geçen dakika. Az önce kendimi "şimdi bunun bi sevgilisi olsun beni bırakıp buna gitmiş sonra ben eski sevgili konuşması yapıp biraz ağlamışım. Aradan iki yıl geçmiş bir mekanda karşılaşıyoruz. Bunun kolunda benim kanlı bıçaklı düşmanım var. Benim kolumda da bir zamanlar ilişkimizin arasında görüştüğüm velet. Ben tabii bunları görünce bayılıyorum. Sonra bunlarda hiç oralı değil. Gülüşe gülüşe gidiyolar." diye bi hikaye yazarken buldum. Bittiğinde elimde ki peçete incik cincik olmuştu. Hayır ya iyiyim aslında. Böyle şeyler düşününce sadece birbirimize ait olmamız gerektiğini anlıyorum. Tabii karşı taraftan buna benzer bi adım göremeyince sönüyor gidiyor. İlla ki bi çıkış yolu olur. Hayırlısı olsun. Ama biraz çabuk olsun.